Brood

De meeste vrienden en bekenden weten wel waar ik mijn brood mee verdien; ik heb een eenmanszaak, een administratiekantoor. Wat begonnen is met enkele uren de boekhouding van ons eigen bedrijf ‘De Kwaadsteniet Consultancy’ bijhouden, is in de loop van 14 jaar uitgegroeid tot een dagtaak van ongeveer 6 uur per dag. Een 15-tal ondernemingen en ongeveer 150 particulieren heb ik inmiddels in mijn klantenbestand.

Voordat jullie denken dat het elke dag luxe broodjes zijn, moet ik eerlijk zeggen, dat lang niet alle uren facturabel zijn. Een flink aantal uren gaat zitten in de bestuursfuncties, meestal het penningmeesterschap, die ik bekleed in verschillende verenigingen en stichtingen. Na eveneens 14 bestuursjaren in de Stichting Kerk en Recreatie Friesland (S.K.R.F.) is er helaas een einde gekomen aan het evangelisatiewerk op camping de ‘De Wite Burch’ in Bakhuizen. Als penningmeester heb ik de taak nog om de jaarcijfers af te ronden voordat woensdag de kascontrole plaatsvindt.

Voordat alles afgerond is, ben ik alweer benaderd voor iets nieuws: Of ik penningmeester wil worden

van de Stichting Vuurwerk. Stichting Vuurwerk verzorgt om de week op zaterdag een kinderochtend voor kinderen van de basisschoolleeftijd. Tijdens deze ochtenden wordt er een verhaal uit de Bijbel verteld en mogen de kinderen deelnemen aan allerlei activiteiten. De grootste ‘klantenkring’ zijn kinderen van het AZC. Weer een mooie evangelisatieactiviteit waar ik de financiële administratie van mag gaan doen. Voordat de overdracht plaatsvindt, word ik nog wel even gewaarschuwd: “Het is wel een schoenendoosadministratie hoor!”.

Vorige week heb ik wat tijd genomen om deze “schoenendoosadministratie” wat te ordenen. Nou ja schoenendoos… het is meer een ‘broodtrommeladministratie’. Benjamin heeft het toch een tijdje zonder broodtrommel moeten doen, maar mag nu zijn broodje weer gewoon in zijn vertrouwde bakje mee naar school nemen.

Ik ben...

Een dubbel gevoel heb ik bij de uitdrukking “Je Suis Charlie”. Want ook ik ben Charlie, wanneer dit betekent, dat ieder mens de vrijheid van een eigen mening heeft en een vrijheid om die mening te uiten en hiervoor niet vervolgd of, nog erger, vermoord wordt. Maar aan de andere kant ben ik geen Charlie, die met woorden of tekeningen andere mensen beledigt of beschadigt.  

Er zijn christenen, die de leus “Je Suis Jésus” gebruiken in plaats van “Je Suis Charlie”. De vertaling uit het Frans kan opgevat worden als: ik ben Jezus of ik ben van Jezus. Wanneer je “Je Suis Charlie” op die manier vertaalt: “Ik ben van Charlie”, dan kies ik ook liever de woorden zoals ze in 1 Korintiërs 3 vers 23 staan: Ik ben van Jezus en Jezus is van God. 

 

Bij de woorden ik ben, moet ik ook denken aan hoe de Here zichzelf bekend maakt in Exodus 3 vers 14: “Ik ben, die ik ben”,”Ik ben de Aanwezige”. De God die is, die was en die komen zal. Wat kunnen we ‘naar een God die komen zal’ verlangen, vooral als we denken aan de bloedige aanslagen van de afgelopen dagen: de aanslagen en gijzelingen in Parijs, maar ook de aanslagen van Boko Haram in Nigeria, waarbij meer dan honderd doden vielen.

Ik ben … tja ik ben ook gewoon ik, met mijn frustraties; ik moet alweer bewijzen dat ik, ik ben. Ik moet denken aan een songtekst en CD van Fokke “Ik bin ik”. Was het maar zo eenvoudig, gewoon even doorgeven dat ik, ik ben! Maar ik kan aan Microsoft niet bewijzen, dat ik gewoon Margreet ben, beheerder van mijn eigen Hotmail account. Er staat sinds kort een verkeerd contacttelefoonnummer bij dit account en ook het 2^e e-mail adres klopt niet meer. Ik snap er niets meer van en tot twee maal toe heb ik een afwijzing ontvangen: ik ben niet meer degene die ik was…