Altijd moet ik er een foto van maken en het valt
het me op, dat hij heel vaak op dat moment speciaal voor mij of voor ons aan de
hemel staat. Bijgevoegde foto's zijn ook gemaakt op hele speciale momenten. De regenboog, een natuurverschijnsel, dat
zich vaak voordoet in ‘onstuimige tijden’, wanneer zon en regen elkaar afwisselen.
Heen en weer geslingerd tussen emoties vanwege herinneringen
aan het verleden en zorgen om de toekomst, mag ik steeds weer van die momenten
ervaren, dat ik er op gewezen wordt, dat God denkt aan Zijn verbond tussen
Hem en alles wat op aarde leeft. (Genesis 9:17)
Dat die boog niet alleen voor mij aan de hemel staat, werd
me ook duidelijk, toen ik vorige week de zonsondergang wilde fotograferen.
Onderweg naar de brug over de snelweg, waar de avondlucht altijd zo bijzonder
mooi te zien is, was aan de andere kant de regenboog weer zichtbaar. Ik maakte
natuurlijk ook hiervan een foto en plaatste deze op Facebook. Met het oog op
het totaalplaatje, was de foto zo genomen, dat het net leek of de boog eindigde
in de woning achter ons. Juist hierdoor is het een foto geworden, die de
bewoners van dat huis bemoedigd heeft.
Vandaag, 18 november, is het de ‘geboortedag’ van mijn schoonvader.
Hij mocht deze dag 55 keer vieren. Voor onze begrippen veel te vroeg, moesten
we afscheid van hem nemen. Juist op deze dag mocht ik de regenboog weer zien.
Hij was zelf zo lang zichtbaar, dat ik hem vanuit verschillende hoeken kon
fotograferen, ook met ons huis erop en ook weer met het huis van de
achterburen. En na die foto, die ik hun weer als bemoediging kon toesturen, was hij weer weg.
Ik hoop hem deze periode heel vaak te zien, die regenboog. De komende periode, waarin een traan en een lach elkaar zullen afwisselen. Zo gedenken we 24 november de sterfdag van Ab zijn moeder en mogen we 25 november
de geboortedag van Daniëlle vieren, gedenken we 13 december de sterfdag van mijn
vader, maar gaan we 29 november de Adventstijd weer in en mogen we leven
in de verwachting van Zijn komst. 