Het bonnetje

Wandelen en fotograferen zijn twee grote hobby’s van me. Vandaag besluit ik beiden te combineren. Vaak wandel ik tochten met anderen en al lopende voeren we hele gesprekken, maar vandaag heb ik geen wandelmaatje, dus kies ik ervoor mijn Olympus E 520 mee te nemen.

Met start en finish in Sneek belooft het op deze frisse, maar zonnige dag een mooie wandeling te worden, waarbij waarschijnlijk wel wat mooie plaatjes te schieten zijn. Het begin van de tocht is langs de rand van Sneek, naast me een drukke weg en bovendien is het wat heiig weer. Mijn maatje mag nog even in de rugtas blijven. Na een kilometer of 5, vlak voor Folsgare… ja je komt nog een ergens!... zie ik het eerste fotogenieke plaatje en mijn maatje krijgt hierna een plekje om mijn nek. Daarna stop ik regelmatig even om een plaatje te schieten.

Na zo’n 10 kilometer is er een rustpunt in Stadsherberg Het Wapen van IJlst. Al van ver hoor ik luid gezang en vrolijk gejoel . Het is een groep wandelaars, die de Stadsherberg uitkomt. Bij de deur moet ik even wachten omdat iemand een foto van de groep probeert te maken. Helaas de batterij van het toestel is leeg. “Nou ja dan maar geen foto’,  wordt er geroepen, “of heeft iemand een blackberry, die maken nog wel mooie foto’s”.  Weinig reactie. Ik haal mijn toestel uit mijn rugzak en vraag of ik soms een foto moet maken en hem per e-mail moet versturen. Enthousiaste reacties.  “Wouw, een echte fotografe!”  Roept iemand. 

Het resultaat is dus een heuse fotoshoot. Na afloop van deze professionele fotoshoot wordt dan ook meteen geroepen: ”Krijgen we geen bonnetje mee, met het nummer van de foto?”.  Ach zo professioneel ben ik dus ook weer niet. Maar wie weet is er in de toekomst nog wel wat bij te verdienen.