maandag 18 augustus 2014

Satékroketje

Het was gezellig in Chamonix, bij de neven van Ab. We hebben genoten van een uitgebreid lunchdiner in het restaurant ‘La Cabane des Praz’, van Wim en Laurence.


Wat kunnen wij genieten van die Franse gewoonte om van elke maaltijd iets bijzonders te maken. Vakantie in Frankrijk is dan ook een beetje een culinaire vakantie. Later dan gepland zijn we die dag naar Valfréjus vertrokken om in te checken in ons appartement, geboekt via vakantieveiling.nl.

Het is al over zevenen als we aankomen, terwijl je vanaf vijf uur kon inchecken. Natuurlijk is er geen plek meer om de auto vlakbij de ingang te parkeren en we rijden langs een hele rij Nederlandse auto’s voordat we een plekje vinden. Ik kijk mijn ogen uit naar de auto die voor ons heeft ingeparkeerd. Tot het laatste plekje volgestouwd met spullen van thuis. Mijn oog valt op een grote frituurpan op de achterbank. Dit zijn duidelijk Nederlanders die niet van de Franse keuken houden.

Wanneer wij hebben ingecheckt en de auto even voor de ingang parkeren om niet te ver met de koffers te hoeven sjouwen, staat diezelfde auto weer voor ons. Alles is al uitgeladen en alle losse spullen staan op de lange bank voor het appartement. Pontificaal in het midden staat diezelfde gebloemde frituurpan. We moeten ons inhouden want in dit stukje Frankrijk wordt alleen maar Nederlands gesproken, maar eenmaal in ons appartement kunnen we er vrijuit over praten en lachen.
“Doe mij maar een satékroketje” is steevast het antwoord op de vraag wat we vandaag zullen gaan eten. Zullen ze die ingevroren meegenomen hebben, want ik weet niet of de Franse papillen tegen kroketjes en frikadellen kunnen. Nu maar hopen dat er tussen al spullen ook een eurostekker zat, anders is echt de frituurpan voor niets meegenomen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten