Rode Ferrari

Ze was het stemlokaal met veel kabaal binnengekomen in haar scootmobiel, een vrouw zo rond de 60 jaar met lang geblondeerd haar dat weerbarstig van alle kanten onder haar pet vandaan kwam. Ze kwam stemmen, maar had niets meegenomen dan alleen haar tasje met haar portemonnee. Heel beleefd is haar verteld, dat ze wel een stempas moest kunnen overhandigen om te kunnen stemmen. Dus helaas moest mevrouw terug naar huis om de vereiste stempas te halen.

Niet veel later kwam ze weer binnen ‘gescooterd’. Ditmaal met in haar mandje een grote stembrief. Halverwege het stemlokaal stapte ze uit haar scootmobiel en liep met stevige stappen naar het stemhokje toe om te gaan stemmen. De voorzitter van het stemlokaal had door, dat zijn instructie om de stempas te halen niet helemaal goed begrepen was. De voorbeeldlijst met de namen van de te kiezen kandidaten was als stempas aangezien. Het resultaat was dat mevrouw nog steeds niet beschikte over een geldige stempas en onverrichte zaken terug naar huis zou moeten.

“Mevrouw, als de batterij van uw mooie rode Ferrari het nog haalt moet u een stempas als deze thuis ophalen” zei hij en liet een voorbeeld stempas zien. “Nee, hè, heb ik dat. Ga ik een keer stemmen, moet ik er drie keer voor heen en weer rijden, omdat ik de goede spullen niet meeneem”, mopperde ze luidruchtig. “Nou, ik weet niet of mijn batterij dat haalt hoor!” Ze schuift haar bril van haar neus en drukt haar neus haast tegen de accu van haar scootmobiel. “Ja hoor, hij staat al in het rood! Kijkt u maar mevrouw” zegt ze tegen de vrouw die na haar het stemlokaal binnen is gekomen. Uit beleefdheid kijkt mevrouw op de accu en ziet dat het groene lampje duidelijk brand. Gelukkig er zit nog genoeg puf in voor een nieuw ritje naar huis en weer terug.

Voor een derde maal rijdt de rode Ferrari het stemlokaal binnen. Triomfantelijk wordt een envelop met stempas omhoog gehouden. “Ze hebben hem in een envelop verstuurd! Wie verwacht nou zoiets” zijn de woorden die ze spreekt als ze weer vlot uit haar scootmobiel stapt. “Ja, u ziet het, na acht maanden kan ik weer lopen”. “Eerst viel ik over een poes en toen over een kat!” Achter de tafel kunnen we geen van drieën ons lachen inhouden en een beetje beledigd legt mevrouw nogmaals uit, dat ze eerst over een kat gestruikeld was en 4 maanden later over zo’n klein hondje, maar nu na therapie gelukkig weer kon lopen.

Het volgende probleem, een identiteitsbewijs. Na lang zoeken tussen al haar pasjes is het ding nog niet gevonden. Een stembureaulid vraagt of hij misschien even mag zoeken tussen haar pasjes. Of hij het gevonden en bekeken heeft, of het niet over zijn hart kon verkrijgen mevrouw nogmaals terug te sturen weten we niet, maar mevrouw had wel bewezen dat ze dezelfde was als op de overhandigde stempas stond en mocht met stemformulier het hokje in.  “Ik ga alleen maar stemmen, omdat ik het zo zielig vind, dat degene die ik wil stemmen zo verguisd wordt. Ik heb zo’n medelijden met hem, dat ik die ga stemmen” zegt ze en zoekt naar haar leesbril. Met leesbril op kan ze helaas haar kandidaat niet vinden en ze vraagt of er misschien een loep is. Elk stembureau dient een loep te hebben en omdat ze de eerste is, die er naar vraagt, moet er even in de koffer gezocht worden. Eenmaal in het bezit van de loep, kan ze nog steeds haar kandidaat niet vinden en we leggen uit, dat ze waarschijnlijk zoekt naar een landelijk politicus, die niet op de lijst van de provinciale verkiezingen voorkomt. “Heb ik dat, ga ik een keer stemmen, staat mijn kandidaat er niet op!” moppert ze.

Mevrouw heeft toch een hokje rood gemaakt, want de twee blanco stemmen die na afloop in de stembus bleken te zitten waren beiden aan de verkeerde kant van het formulier met rood versierd. Iemand, met bovendien ook een machtiging van een ander, heeft het waarschijnlijk niet goed begrepen hoe een geldige stem uitgebracht moest worden en heeft de handtekening aan de verkeerde kant van het formulier omcirkeld en zodoende, waarschijnlijk zonder het te willen en te weten, twee stemmen verloren laten gaan.  Maar mevrouw heeft gestemd en onze lange dag op het stembureau opgefleurd.