dinsdag 10 februari 2015

Couveusekindje


“Zoiets gebeurt toch alleen in een film!” Dit was mijn eerste gedachte toen ik het nieuwsberichtje las over een babyruil. Vandaag kwam in het nieuws dat 2 Franse families bijna 2 miljoen euro schadevergoeding krijgen, omdat vlak na de geboorte 2 meisjes verwisseld zijn door een verpleegster. Beide meisjes lagen in een couveuse en zijn aan de verkeerde ouders gegeven.
 
Ik moet denken aan de geboorte van onze kinderen. Beide moesten na de geboorte ook in de couveuse. Ik weet nog wel dat ook bij mij de gedachte van een babywissel door mijn hoofd gespeeld heeft. Eigenlijk alleen bij de oudste, de eerste bevalling die we meemaakten. Daniëlle was binnen 10 minuten ‘gehaald’ via een keizersnee en nadat ik een glimp van haar opgevangen had, werd ze meegenomen door de kinderarts, die de verdere zorg over haar had. 


In de uitslaapkamer, waar ik een uurtje mocht ‘uitslapen’ van mijn ruggenprik, werd een polaroidfoto in mijn handen gedrukt van Daniëlle in de couveuse. Op dat moment had ik die gedachte van:”hoe weet ik nu zeker dat dit onze baby is?”. Ik zou mijn eigen dochter misschien niet herkennen, want wat had ik nou van haar kunnen zien in die paar seconden. Die angst was eigenlijk direct over, toen ik haar buurmeisje zag liggen, een te vroeg geboren baby van nog geen 5 pond naast onze ‘wolk’ van ruim 8 pond.

Wat moet dat erg zijn om mee te maken. Eigenlijk is de onzekerheid voordat zoiets ontdekt wordt misschien nog erger. Op welk moment begint de twijfel, of dat meisje wat je opvoedt wel je eigen dochter is? Wanneer besluit je om een DNA-test aan te vragen? Denk je dan gelijk terug aan het ziekenhuis en een mogelijke babyruil of ga je als vader twijfelen aan de moeder van je dochter? Hoewel we ons soms afvragen hoe twee echte bètamensen zo’n lieve, zorgzame dochter met totaal andere interesses konden krijgen, mogen we zeker weten dat er van babywissel geen sprake kan zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten